De Franse regisseur Louis Malle (1932-1995) maakte een groot aantal, soms controversiële films. Nadat hij een aantal jaren in het buitenland gewerkt had, was in 1987 het autobiografische Au revoir les enfants de eerste film die hij weer in Frankrijk maakte. In 1944 wordt de ongeveer elfjarige Julien Quentin, leerling van een door jezuïeten geleide kostschool, bevriend met een nieuwe leerling, Jean Bonnet, die joods blijkt te zijn. Door verraad van een ontslagen keukenknecht worden de joodse leerlingen en de priester-directeur weggevoerd door de nazi's. De Speelfilmencyclopedie geeft 4 sterren: '(...) De titel van de film is een eufemisme met een pijnlijke nagalm: de verschrikkingen van de oorlog en de bezetting worden slechts gesuggereerd, zodat de indruk paradoxaal genoeg groter wordt. Alle bekwaamheid van Malle schuilt in dit samenspel van gebaren, blikken en veelzeggende stiltes; het heeft hem 43 jaar gekost om hier zijn eigen kindertijd te doen herleven. De vertolking is sober en ingetogen, maar bezit niettemin dezelfde sierlijkheid als het geraffineerde, onopgesmulte camerawerk van Renato Berta. Een meesterwerk van een humanist.' Het begeleidende boekje bevat degelijke informatie over de regisseur. Verberg tekst