Als de man van Abbie Jowett aangeeft dat hij tijd voor zichzelf nodig heeft en een poosje bij haar weggaat, besluit Abbie uit wanhoop samen met haar ene zoon, die in Frankrijk is, de pelgrimsroute Camino de Santiago naar Spanje te lopen. Die zit daar niet op te wachten, omdat hij de tocht wilde lopen alleen met Rasha, de Iraanse vrouw op wie hij verliefd is, maar hij kan zijn moeder niet weigeren. Als laatste sluit Caroline, een journaliste en verre kennis, zich bij hen aan. De drie verschillende vrouwen groeien geleidelijk aan naar elkaar toe en leren zichzelf en elkaar beter kennen. Voor wie bekend is met de boeken van deze auteur, zal deze roman een feest der herkenning zijn, want er komen veel vertrouwde personages in voor. En ook de omgeving en thematiek, waaronder ‘vluchtelingen’, zijn niet nieuw. Dat maakt het verhaal misschien een tikje minder verrassend, maar niet minder mooi en actueel. Want dit mooi vertelde verhaal over je ware ik vinden – de reis naar binnen – en omzien naar elkaar boeit en raakt je, als lezer, en geeft je een aantal geloofslessen mee waarmee je zelf op weg kunt gaan. Deze roman is zelfstandig te lezen, maar hoort bij 'Het huis op de heuvel' en 'Schuilplaats'. Ook is hij verwant met de recentere romans, zoals 'Aan de andere kant van de bergen'*. Verberg tekst