Het bijzondere levensverhaal van Ide Leib Kartuz (1905-1995), opgeschreven door zijn kleinzoon. Kartuz vlucht met zijn vrouw in 1929 vanuit Polen naar België, wanneer in dat eerste land de antisemitische tendensen toenemen. Maar als België wordt bezet door de Duitsers begint ook daar de jodenvervolging. Kartuz gaat in het verzet, wordt gepakt en in 1942 met zijn familie gedeporteerd naar Auschwitz. Zijn vrouw en twee kinderen worden direct vergast, hij weet – heel uitzonderlijk – tot januari 1945 te overleven in het kamp omdat hij een kundig kleermaker is en wordt ingezet in de kleermakerij. Meegenomen op één van de vele 'dodenmarsen' komt hij via Mauthausen in nog twee andere kampen terecht waar hij wordt bevrijd. Na de oorlog sticht hij opnieuw een gezin. Interessant te lezen is ook de moeizame periode in België ná de oorlog, onder meer om de Belgische nationaliteit te verkrijgen. De Holocaust in België leek op die in Nederland, maar kende ook andere 'accenten' en die maken dit boek extra boeiend – maar even gruwelijk. Zeer goed geresearched door de twee auteurs. Voorzien van zwart-witfoto's, een literatuurlijst, eindnoten en een register. Verberg tekst